III Szkolny Konkurs Wiedzy o Symbolach Narodowych w 2012 r.
W listopadzie 2012 roku (po rocznej przerwie) w naszej szkole odbyła się III edycja Konkursu Wiedzy o Symbolach Narodowych. Konkurs składał się z dwóch części. Starsi uczniowie z klas IV - VI zmagali się z trudnym tematem wypracowania - "Ojczyzna w oczach małego Polaka". Bezkonkurencyjny w tej części konkursu okazał się Dawid Dudzik uczeń klasy IV. Pozostałym uczestnikom niestety zabrakło pomysłu na dobre wypracowanie. Natomiast młodsi uczniowie z klas I - III wzięli udział w konkursie plastycznym "Święto Niepodległości w oczach dziecka". Jak zwykle dzieci wykazały się ogromnym talentem plastycznym jak i pomysłowością. Prace były oceniane w trzech kategoriach wiekowych:
Klasa I
- I miejsce - Patryk Leśnik
- II miejsce - Kacper Majerczyk
- III miejsce - Szymon Gąsienica - Mracielnik
Klasa II
- I miejsce - Karolina Strączek
- II miejsce - Żaneta Majerczyk - Jędrol
- III miejsce - Helena Farej
Klasa III
- I miejsce - Patrycja Leśniak
- II miejsce - Piotr Stachoń i Roksana Majerczyk - Jędrol
- III miejsce - Mikołaj Migiel i Anna Gąsienica - Mracielnik
Konkurs przygotowały i oceniły: p. Anna Kukla i p. Marta Osadzińska.
Poniżej zamieszczamy wypracowanie Dawida Dudzik:
DAWID DUDZIK KL. IV – I miejsce
„OJCZYZNA W OCZACH MAŁEGO POLAKA”
Motto: „Ojczyzna posiada dla nas znaczenie, którego nie znają inne narody”
Jan Paweł II (1982 r.)
Moja Ojczyzna to Polska. To kraj, w którym się urodziłem i mieszkam. Według mnie ojczyzna to ludzie, którzy mówią tym samym językiem, maja tą samą religię i kulturę.
Dla mnie ojczyzna, to kraj gdzie czuję się bezpiecznie. Tu są moi rodzice, dziadkowie i bliscy. W Polsce są groby moich przodków, na które zawsze chętnie chodzę, aby się pomodlić za nich.
Tutaj mama i tata przekazują mi swoją wiedzę i obyczaje. W mojej ojczyźnie, gdy pojawiają się problemy, konflikty, to naród się jednoczy.
Tako sobie myślę, że gdybym miał opuścić na zawsze swoją ojczyznę, to byłbym nieszczęśliwy. Tęskniłbym za moimi bliźnimi za moim domem, za przyjaciółmi.
Nie mógłbym słyszeć naszego języka, naszych piosenek śpiewanych tu i ówdzie.
A moje góry, lasy, rzeki – ich by nic nie zastąpiło. Tęskniłbym za tym krajobrazem.
Mam nadzieję, że wyrosnę na dobrego Polaka, który pomoże mojemu krajowi kiedy będzie potrzeba.